در دهه 1950 نیروهایی دریایی جهان نگران دفاع کشتیهای خود در مقابل حمله هواپیما ها بودند هواپیما هایی که برای پرتاب اسلحه غیر هدایت شونده خود مثل بمب و راکت اجبارا میبایست تا فاصله نزدیکی پایین می آمدند. دفاع در قبال این خطر توسط جنگنده های همراه و کشتی های مخصوص ضد هواپیما صورت می گرفت که کشتی های خودی را در محدوده نزدیکی محافظت می کردند. درنیروی دریایی انگلستان برای اولین بار در سال 1960 موشک میان برد دریا به هوای سی اسلاگ-جی-دابلیو-اس بکار گرفته شد که هم اکنون در برخی از سیستم های عملیاتی از آن استفاده می شود.